- تاریخ درج : ۲۶ فروردین ۱۳۹۶
- تعداد بازدید: 7563
- نویسنده : دکتر محسن مردانی کیوی
-
منبع :
کتاب معاینات ارتوپدی دکتر محسن مردانی کیوی
Receive Tennis Elbow Test (Cozen’s Test)
بیمار می نشیند و معاینه کننده در حالی که اپی کوندیل خارجی را لمس می کند، آرنج سمت درگیر را ثابت نگه می دارد. در حالی که مشت بسته است بیمار ساعد را در حالت پرونیشن قرار میدهد و به سمت رادیال منحرف می کند و در مقابلِ مقاومتِ معاینه کننده، مچ را در وضعیت اکستنشن قرار میدهد. بیان درد در امتداد ناحیه ی اپی کوندیل خارجی بازو و یا ضعف عضلات هدف ، ممکن است مطرح کننده ی اپی کوندیلیت خارجی باشد.
Hyperextension Test
بیمار می نشیند یا می ایستد درحالی که آرنج کاملاً در وضعیت اکستنشن و بازو در حالت سوپینیشن قرار دارد. معاینه کننده با یک دست قسمت دیستال بازو را در ناحیه ی اپی کوندیل داخلی و خارجی و با دست دیگر قسمت دیستال ساعد را می گیرد. سپس به صورت پاسیو آرنج را در موقعیت اکستنشن قرار می دهد تا جایی که هیچ حرکت اضافی قابل انجام نباشد. اکستنشن آرنج فراتر از صفر درجه هایپراکستنشن تلقی می شود. یافته مثبت هایپراکستنشن ممکن است با یک پارگی یا کشیدگی کپسول قدامی آرنج مرتبط باشد. ارزیابی این حرکت همیشه باید به صورت دو طرفه انجام شود تا دامنه حرکت نرمال مختص بیمار تعیین شود. همچنین نتایج هایپراکستنشن ممکن است بسته به نوع حس انتهایی گزارش شده تغییر کند.
Elbow Flexion Test
بیمار ممکن است بنشیند یا بایستد و معاینه کننده در کنار بیمار می ایستد. به بیمار آموزش داده می شود که بطور کامل آرنج را در موقعیت فلکشن قرار دهد و این وضعیت را به مدت 3- 5 دقیقه حفظ کند. انتشار درد در محل توزیع عصب مدین در بازو یا دست بیمار (یعنی: ناحیه ی خارجی ساعد، نوک انگشت شست، انگشت اشاره یا میانی و نصف خارجی انگشت اشاره) یک یافته مثبت است. یک تست مثبت نشانگر سندروم حفره کوبیتال می باشد. توجه داشته باشید که اگر انتشار درد به محل توزیع عصب اولنار گسترش یابد، (یعنی انگشت پنجم و سمت داخلی انگشت چهارم) این تست ممکن است نشانگر ضعف عصب اولنار در شیار اولنار باشد.
Valgus Stress Test
بیمار بصورت نشسته روی تخت قرار می گیرد در حالیکه آرنج مورد معاینه 30- 20 درجه خم شده است. معاینه کننده می ایستد در حالیکه دست دیستال (دور نسبت به بیمار) به دور مچ بیمار (از سمت داخل) و دست پروگزیمال روی آرنج بیمار (از سمت خارج) قرار دارد. در حالیکه مچ ثابت شده است، معاینه کننده توسط دست پروگزیمال یک فشار والگوس (فشار با ایجاد انحنا به سمت خارج) به آرنج بیمار اعمال می کند. در مقایسه با آرنج غیردرگیر (سالم)، درد در ناحیه ی داخلی آرنج و یا افزایش حرکت والگوس (افزایش انحنا به خارج) با کاهش و یا عدم وجود نقطه ی انتهایی، آسیب اولیه رباط رادیال کولترال را نشان می دهد. معاینه کننده باید از چرخاندن بازو به داخل و خارج در طی معاینه اجتناب کند، زیرا این مسئله باعث خطای افزایش حرکت والگوس (انحنا به خارج) می شود.
-