آسیب لیگامان یا رباط های کلترال (جانبی) زانو چه علائمی داشته و چگونه درمان میشود

آسیب لیگامان یا رباط های کلترال (جانبی) زانو چه علائمی داشته و چگونه درمان میشود؟

رباط های جانبی زانواز ساختمان هایی است که میتواند بدنبال ضربه به زانو دچار آسیب شود. آسیب این لیگامان بخصوص در حین انجام ورزش های پرتحرکی مانند فوتبال و والیبال صورت میگیرد.

 

علائم آسیب رباط های جانبی زانو

در رگ به رگ شدن یا کشیدگی رباط جانبی درد در کناره های زانو و روی لیگامان آسیب دیده احساس میشود. این درد منتشر بوده و برعکس درد منیسک است که در محدوده کوچکی متمرکز است. درد با فشار موضعی بر روی رباط بیشتر میشود و در هنگام معاینه وقتی پزشک با مانور خاصی رباط را تحت کشش قرار میدهد شدت درد بیشتر میشود.

تورم هم از دیگر علائم این آسیب ها است. وقتی که شدت آسیب زیاد بوده و رباط پاره شده است زانو ناپایدار بوده و در معاینه پزشک این ناپایداری مشخص میشود. در این موارد همچنین داخل مفصل زانو خونریزی میکند (همارتروز) و پوست روی رباط جانبی به علت خونریزی کبود میشود.

 

تشخیص آسیب رباط جانبی زانو

 مهمترین راه های تشخیص این آسیب توسط پزشک اطلاعاتی است که وی از علائم بیمار و نحوه ایجاد آسیب میگیرد و معاینه ایست که وی از زانوی بیمار بعمل میاورد . با این حال دیگر روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده و ام آر ای MRI هم میتواند به تشخیص این آسیب کمک کند .

 

درمان آسیب لیگامان های کلترال زانو

 آسیب های این لیگامان ها بندرت نیاز به عمل جراحی دارند. اگر همراه با آسیب این لیگامان ها ساختمان های دیگری در زانو مانند منیسک یا لیگامان های متقاطع هم آسیب ببینند، برای درمان آن ساختمان ها ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد .

 

درمان غیر جراحی

 این درمان ها عبارتند از:

استفاده از سرمای موضعی: بلافاصله بعد از ضربه باید یک کیسه حاوی یخ خرد شده را بمدت بیست دقیقه روی قسمت دردناک زانو گذاشت و این کار را با فواصل یک ساعت تکرار کرد .

محافظت از زانو: در موارد رگ به رگ شدن و کشیدگی رباط، بیمار باید به مدت 3-2 هفته از زانو بندهای مخصوصی استفاده کند تا بدین وسیله زانو از نیروهایی که موجب حرکت آن به طرفین میشوند حفاظت گردد. همچنین بیمار باید با استفاده از عصا مانع از اعمال زیاد وزن به زانو شود.در مواردی که رباط دچار پارگی شده باشد درمان بصورت استفاده از گچ بلند پا یا بریس های مخصوص بمدت حدودا یک ماه است .

فیزیوتراپی: در مدت چند هفته ای که زانوی بیمار با زانوبند بسته است نرمش های ایزومتریک عضلات ران انجام میشوند. بعد از کاهش تورم زانو فیزیوتراپی میتواند با برگرداندن حرکات زانو به وضع طبیعی و تقویت عضلات ران کمک موثری به برگشت بیمار به فعالیت های روزمره زندگی بکند .

 

درمان جراحی

 در مواردی که پارگی این لیگامان با درمان های غیر جراحی بهبود نیابد یا همراه با پارگی این لیگامان دیگر بافت های زانو مانند رباط های صلیبی یا منیسک ها نیز آسیب دیده باشند پزشک ارتوپد ممکن است تصمیم به درمان جراحی برای درمان پارگی این لیگامان بگیرد .

-