• تاریخ درج : ۷ مهر ۱۳۹۷
• تعداد بازدید: 2882
• نویسنده : دکتر زهرا حق پرست

استفاده از کفش پاشنه بلند چه عواقبی می تواند داشته باشد؟؟؟؟؟؟

 راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش فشار به مفصل بین کشکک و زانو می شود. همچنین موجب افزایش فشار در قسمت داخلی مفصل زانو می گردد. این فشارها می توانند موجب بروز نرمی غضروف کشکک و آرتروز زانو شوند .
راه رفتن و حتی ایستادن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش کشش و انقباض در عضلات اندام تحتانی می شود. این وضعیت می تواند موجب خستگی زودرس شود .
ایستادن و راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش گودی کمر می شود که در پی آن شکم به سمت جلو و باسن به سمت عقب می چرخد. این قوس نابجا در ستون مهره موجب افزایش فشار به کمر شده که نتیجه آن کمردرد است .
استفاده طولانی مدت از کفش پاشنه بلند موجب می شود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل کوتاه تر از معمول شوند. وقتی مدت زیادی از این کفش ها استفاده می شود عضلات و تاندون های پشت ساق به این وضعیت عادت می کنند. در این حال اگر فرد سعی کند با کفشی با پاشنه کوتاه تر راه برود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش زیاد قرار گرفته و دردناک می شوند .
استفاده از کفش پاشنه بلند موجب فشار بیشتر به پنجه پا می شود. این فشار می تواند موجب بروز درد پنجه پا و تغییر شکل انگشتان گردد .
احتمال پیچ خوردگی مچ پا و شکستگی های آن ناحیه در کسانی که از کفش پاشنه بلند استفاده می کنند بیشتر می شود .

چند کلمه ی دیگر در مورد کفش پاشنه بلند
کفش پاشنه بلند باعث اختلال تعادل هنگام راه رفتن می‌شود بنابراین احتمال زمین خوردن بیشتر است .
چون قسمت جلوی پا پایین‌تر از پاشنه قرار می‌گیرد، تاندون آشیل که در خلف پاشنه قرار دارد کوتاه‌تر می‌شود، در نتیجه هنگام راه رفتن این تاندون به خوبی کار خود را انجام نمی‌دهد و به مرور درد پشت پاشنه و مچ پا ایجاد می‌شود. هر چقدر پاشنه بلندتر باشد این درد بیشتر است .
چون هنگام راه رفتن وزن در قسمت قدام پا بیشتر است، فشار روی اعصاب بین انگشتان پا ایجاد می‌شود و تحریک دایمی این اعصاب باعث رشد غیر طبیعی آن‌ها شده و بیماری به نام Morton neuroma ایجاد می‌شود که بسیار دردناک است و درد زیادی بین انگشتان پا، به‌خصوص بین انگشت سوم و چهارم حس می‌شود .
با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند عضلات خلف ساق مانند تاندون آشیل، کوتاه می‌شوند و کم‌کم این کوتاهی باعث سفتی و کارایی ناکافی آن‌ها می‌گردد .
چون هنگام پوشیدن کفش پاشنه بلند وزن بدن به جلو منتقل می‌شود، لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند از این حالت خارج شده و افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروز زودرس زانو‌ها را به‌وجود می‌آورد .
با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند، فشار روی قسمت کفی پنجه‌ها بیشتر می‌شود و استخوان‌های کف پایی دچار درد می‌گردند .

از سوی دیگر، کفش راحتی با کف تخت و بدون پاشنه هم مشکلاتی بوجود می آورد
کفش های بدون پاشنه و با کف تخت به نظر کفش های سبک و راحتی میایند با این حال در استفاده از آنها باید نکاتی را در نظر داشت چه استفاده طولانی از آنها میتواند موجب بروز مشکلاتی برای پا شود. مهمترین خصوصیت این کفش ها نداشتن پاشنه، نداشتن قوس طولی کف پا و کف نرم و قابل انعطاف است .
ایستادن و راه رفتن با کفشی که پاشنه ندارد میتواند موجب اعمال کشش زیاد بر روی تاندون آشیل و عضلات پشت ساق شود. این کشش میتواند موجب بروز خستگی و در مواردی درد در ساق شود .
کشش زیاد بر روی تاندون آشیل که به علت نداشتن پاشنه ایجاد میشود، همراه با نداشتن قوس کف پایی که در این نوع کفش ها معمول است موجب میشود فاشیای کف پا دچار کشش شود. فاشیای کف پا یا فاشیای پلانتار یک نوار بافتی محکم است که در کف پا قرار گرفته و بین پنجه و پاشنه کشیده شده است .
کشش زیاد بر روی این بافت موجب بروز درد در کف پا و بخصوص در پاشنه میشود. پس استفاده طولانی مدت از کفش های تخت میتواند موجب درد پاشنه شود .

نداشتن یک کفی سفت و محکم موجب میشود نتوانیم با آنها بر روی زمین های ناهموار به راحتی راه برویم .
در صورتی که از کفش های بدون پاشنه و تخت استفاده میکنیم بهتر است مدت استفاده از آنها کوتاه باشد. همچنین بعد از اتمام راه رفتن و درآوردن کفش ها باید چند دقیقه عضلات پشت ساق و تاندون آشیل را در هر دو پا کشش بدهیم .
هم کفش پاشنه بلند و هم کفش بدون پاشنه مشکلاتی را برای پا ایجاد میکنند. داشتن یک پاشنه در حد 3-2 سانتیمتر و کفی نسبتا محکم و داشتن قوس در سطح داخلی کف کفش از خصوصیات یک کفش خوب است که در موقع خرید باید به آنها توجه کنیم .