• تاریخ درج : ۲۵ مرداد ۱۴۰۰
• تعداد بازدید: 1282
• نویسنده : پریسا محسنی ماسوله

التهاب تاندون کشکک یا "زانوی جهندگان" از علل درد زیر زانو است:
تاندون کشکک Patellar tendon یک بافت همبندی بسیار سفت و محکم و به شکل طناب کوتاهی است که از لبه پایینی استخوان کشکک به برجستگی که در بالا و جلوی استخوان درشت نی قرار دارد و به آن توبرکل تیبیا Tibial tubercle میگویند متصل میشود. وظیفه این تاندون انتقال نیروی کششی است که از طرف تاندونعضله چهارسر ران به استخوان کشکک وارد میشود. با انتقال این نیرو به استخوان درشت نی، زانو به حالت صاف و مستقیم درمیاید.

این تاندون در حین دویدن و پرش نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل زانو ایفا میکند. تنظیم دقیق کشش این تاندون موجب میشود تا در هنگام پرش به بالا زانو با نیروی کافی باز شود و همچنین در هنگام بازگشت به زمین این تاندون باید تحت کشش متعادلی قرار بگیرد تا زانو ضربه ناشی از فرود به زمین را در خود مستهلک کند.

 

در ورزش هایی که در آنها مرتبا جهت ورزشکار عوض میشود و با ورزشکار میجهد، میپرد، میدود و ناگهان می ایستد و یا دو زانو مینشیند، این تاندون تحت کشش های طاقت فرسایی قرار میگیرد و این کشش ها در صورتیکه بصورت مکرر و مداوم به تاندون وارد شوند در دراز مدت میتوانند موجب بروز پارگی های میکروسکوپی و بدنبال آن بروز التهاب در تاندون شود.

التهاب تاندون را تاندنیت هم میگویند و به التهاب تاندون کشکک یا تاندنیت کشکک به خاطر اینکه بیشتر در کسانی دیده میشود که حرکات جهشی انجام میدهند، بیماری زانوی جهندگان Jumper's knee میگویند.

این بیماری بیشتر در ورزشکاران فوتبال، والیبال و بسکتبال دیده میشود. در یک بازیکن فوتبال هنگاه ضربه به توپ نیرویی برابر با 7 برابر وزن به زان وارد میشود و در یک بازیکن بسکتبال هنگام برگشتن به زمین بعد از یک پرش حدو 11-9 برابر وزن نیرو به زانو وارد میشود و این نیروها میتواند موجب آسیب تاندون کشکک شود.

 

زانوی جهندگان در بچه ها چیست

در بچه هایی که به علت شرکت در ورزش های خاصی زیاد جهش میکنند یا دو زانو میشوند احتمال ایجاد تاندنیت کشکک زیاد است. این بیماری هنچنین در بچه هایی که دچار زانوی ضربدری هستند و یا در کسانی که کف پای صاف دارند بیشتر دیده میشود.

بعضی بچه ها زانوی ضربدری دارند به این صورت که موقع ایستادن پاهایشان کاملا جفت نمیشود و قبل از اینکه دو پا در کنار هم قرار گیرند زانوهای آنها به هم میرسند. این وضعیت موجب میشود ران در امتداد ساق نبوده و در نتیجه امتداد تاندون عضله چهارسر و تاندون کشکک با استخوان ساق تغییر کند. این تغییر موجب افزایش کشش بر روی تاندون کشکک شده که نتیجه آن التهاب تاندون است.

در کسانی که استخوان کشکک آنها بالاتر از حد معمول است (باتلا بایا) هم احتمال تاندنین کشکک بیشتر است.

گاهی اوقات در سنین بلوغ به علت رشد رسیع استخوان ها، استخوان ساق و ران بسرعت بلند میشود ولی تاندون کشکک نمیتواند با همان سرعت رشد کند. نتیجه آن کوتاه ماندن تاندون کشکک در مقایسه با استخوان ساق و ران است و این موجب افزایش کشش بر روی تاندون و در نتیجه التهاب تاندون میشود. همچنین رشد انتهای پایینی استخوان کشکک دچار اختلال میگردد. به این وضعیت، اختلال سیندینگ لارسن جانسون Sinding-Larsen_Johansson disorder  میگویند. این بیماری جوز دسته بزرگتری از بیماری ها به نام استئوکندروز Osteochondrosis است که در آنها صفحه رشد استخوان دچار اختلالاتی میشود.

 

علائم التهاب تاندون کشکک چیست

شایعترین علامت این بیماری درد در محل اتصال تاندون کشکک به استخوان کشک یعنی درست زیر استخوان کشکک است. دیگر خصوصیات این بیماری عبارتند از

شدت  درد با فشار دادن محل بیشتر میشود.درد بعد از ورزش افزایش میابد.درد در زمان انقباض عضله چهارسر بیشتر میشودافزایش درد در هنگام زانو زدن یا چمباتمه زدنافزایش درد در هنگام فعالیت عضله چهارسر مانند بالا رفتن از پله، دویون، جهیددر لمس به نظر میرسد تاندون کلفت تر شده است.

در اوایل بیماری درد فقط در حین ورزش ایجاد میشود و در بقیه موارد بیمار بدون درد است. با شدت یافتن بیماری درد هم در زمان های معمولی و هم در زمان ورزش وجود دارد ولی با شروع ورزش و گرم شدن زانو شدت درد کمتر میشود. با شدیدتر شدن بیماری درد در حین ورزش آنقدر شدید میشود که مانع از ادامه فعالیت ورزشی میشود و در نهایت درد آنقدر شدید میشود که در همه اوقات وجود دارد

تشخیص و درمان تاندنیت یا التهاب تاندون کشکک چگونه است:
تاندون کشکک که در زیر آن قرار داشته و کشکک را به استخوان درشت نی متصل میکند ممکن است به عللی دچار التهاب شود. این التهاب بیشتر در ورزشکارانی که ورزش های جهشی را انجام میدهند دیده میشود و میتواند موجب درد در جلوی زانو شود.

  در التهاب تاندون کشکک درد درست در زیر استخوان کشکک است در حالیکه در بیماری ازگود اشلاتر درد در محل اتصال تاندون کشکک به توبروزیته یا برجستگی تیبیا است

 

تشخیص التهاب تاندون کشکک چگونه است

پزشک معالج بعد از صحبت کردن با بیمار در مورد مشکل وی زانوی دردناک را معاینه میکند. فشار بر روی تاندون در لبه زیرین کشکک موجب افزایش درد میشود. دو زانو نشستن و یا خم کردن شدید زانو هم میتواند شدت درد را افزایش دهد.
در صورت لزوم پزشک از اولتراسونوگرافی و یا از ام آر آی برای دیدن مناطق آسیب دیده تاندون و تشیص بیماری کمک میگیرد.

 

درمان

درمان این بیماری نیاز به زمان زیادی دارد و ممکن است این زمان تا چندین ماه به درازا بکشد. معمولا شروع درمان این بیماری با استفاده از روش های غیر جراحی است و در صورتیکه این روش ها بعد از گذشت مدتی جواب مناسب را ندادند ممکن است نیاز به اقدام جراحی وجود داشته باشد.

مهمترین اقدامات غیر جراحی برای درمان تاندنیت کشکک عبارتست از

کاهش یا قطع فعالیت های ورزشیانجام نرمش های کشش عضلات چهارسر و همسترینگ و عضلات پشت ساق و تاندون های آنهاانجام نرمش های تقویت کننده عضلات چهارسرانجام نرمش های تقویت کننده عضلات ساقاستفاده از سرمای موضعی برای کاهش التهاباستفاده از داروهای ضد التهابیاستفاده از اولتراسوند یا لیزر تراپی

 
زانو بند میتواند به کاهش علائم این بیماری کمک کند

در صورت موثر نبودن این درمان ها بعد از گذشت 12-6 ماه از درمان ممکن است از روش های جراحی استفاده شود. جراحی بندرت برای درمان این بیماری بکار برده میشود. جراحی ممکن است بصورت خارج کردن بافت های آسیب دیده تاندون و یا ایجاد شکاف هایی در کنار تاندون برای کم کردن کشش روی آن باشد. با این حال تاثیر عمل جراحی همیشه بهتر از روش های غیر جراحی نیست

 

تاندون کشکک که در زیر آن قرار داشته و کشکک را به استخوان درشت نی متصل میکند ممکن است به عللی دچار التهاب شود. این التهاب بیشتر در ورزشکارانی که ورزش های جهشی را انجام میدهند دیده میشود و میتواند موجب درد در جلوی زانو شود.

  در التهاب تاندون کشکک درد درست در زیر استخوان کشکک است در حالیکه در بیماری ازگود اشلاتر درد در محل اتصال تاندون کشکک به توبروزیته یا برجستگی تیبیا است

 

تشخیص التهاب تاندون کشکک چگونه است

پزشک معالج بعد از صحبت کردن با بیمار در مورد مشکل وی زانوی دردناک را معاینه میکند. فشار بر روی تاندون در لبه زیرین کشکک موجب افزایش درد میشود. دو زانو نشستن و یا خم کردن شدید زانو هم میتواند شدت درد را افزایش دهد.
در صورت لزوم پزشک از اولتراسونوگرافی و یا از ام آر آی برای دیدن مناطق آسیب دیده تاندون و تشیص بیماری کمک میگیرد.

 

درمان

درمان این بیماری نیاز به زمان زیادی دارد و ممکن است این زمان تا چندین ماه به درازا بکشد. معمولا شروع درمان این بیماری با استفاده از روش های غیر جراحی است و در صورتیکه این روش ها بعد از گذشت مدتی جواب مناسب را ندادند ممکن است نیاز به اقدام جراحی وجود داشته باشد.

مهمترین اقدامات غیر جراحی برای درمان تاندنیت کشکک عبارتست از

کاهش یا قطع فعالیت های ورزشیانجام نرمش های کشش عضلات چهارسر و همسترینگ و عضلات پشت ساق و تاندون های آنهاانجام نرمش های تقویت کننده عضلات چهارسرانجام نرمش های تقویت کننده عضلات ساقاستفاده از سرمای موضعی برای کاهش التهاباستفاده از داروهای ضد التهابیاستفاده از اولتراسوند یا لیزر تراپی

 
زانو بند میتواند به کاهش علائم این بیماری کمک کند

در صورت موثر نبودن این درمان ها بعد از گذشت 12-6 ماه از درمان ممکن است از روش های جراحی استفاده شود. جراحی بندرت برای درمان این بیماری بکار برده میشود. جراحی ممکن است بصورت خارج کردن بافت های آسیب دیده تاندون و یا ایجاد شکاف هایی در کنار تاندون برای کم کردن کشش روی آن باشد. با این حال تاثیر عمل جراحی همیشه بهتر از روش های غیر جراحی نیست:
نرمش های طبی نقش بسیار مهمی در درمان این بیماری دارند. این نرمش ها در زیر به تفصیل توضیح داده میشوند.

چهار نرمش اول را میتوان از همین امروز شروع کرد ولی نرمش های بعد باید موقعی انجام شوند که درد زانو کمتر شده باشد

کشش همسترینگ در حالت ایستاده

بایستید و پاشنه پای خود را بر روی یک چهارپایه که حدود 40 سانتیمتر ارتفاع دارد بگذارید. زانو را صاف و مستقیم نگه داشته و از ناحیه لگن خود را کم کم به سمت جلو خم کنید تا جاییکه در عضلات پشت ران خود احساس کشش ملایمی بکنید. کشش را 30-15 ثانیه حفظ کنید.

حرکت را سه بار تکرار کنید

 

کشش کوادری سپس

کنار یک دیوار ایستاده و به اندازه یک دست باز شده از آن فاصله بگیرید بطوریکه اندام آسیب دیده از دیوار دورتر باشد. مستقیم ایستاده و دستی را که به دیوار نزدیک تر است را به دیوار تکیه دهید تا تعادل شما حفظ شود. سپس با دست دیگر مچ پای آسیب دیده را گرفته و آنرا به طرف باسن خود به عقب بکشید. کمر خود را خم نکنید. زانوان خود را نزدیک به هم نگه دارید. کشش را 30-15 ثانیه حفظ کنید. حرکت را سه بار تکرار کنید.

 

ساق به بالا در حالا درازکش به پهلو

بر روی شانه طرف سالم خود بر روی زمین دراز بکشید. پای طرف آسیب دیده را که اکنون بالاتر قرار گرفته است حدود یک وجب از پای دیگر بالاتر ببرید. زانو را در حین این نرمش مستقیم نگه دارید. سپس به آرامی پا را به وضعی اول بازگردانید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

ساق به بالا در حالت درازکش به پشت

به پشت روی زمین دراز بکشید و بدن خود را مستقیم نگه دارید. زانوی طرف سالم را خم کرده و کف پا را روی زمین قرار دهید. . پای طرف آسیب دیده را حدود یک وجب از زمین بالاتر ببرید. زانو را در حین این نرمش مستقیم نگه دارید. سپس به آرامی پا را به وضعی اول بازگردانید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

یک پله به بالا

مستقیم ایستاده و در زیر پای آسیب دیده یک بلوک یا کتاب به ارتفاع ده سانتیمتر قرار دهید. سپس روی پای آسیب دیده کاملا بلند شوید بطوریکه پای سالم از زمین بلند شود. به آرامی به حالت اول برگردید. این نرمش را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

-